ساعت 3:51 نیمه شب به حیاط خانه پدری ام میروم عجب هووایی..! هوای بهار را به ریه ها میکشم یادم می افتد که یک ساعت پیش سیگاری دود کردم و این هوا چقدر حیف شد ...عجب هووایی چقدر این هوا حیف شد....عجب کرونا پای مارا برای قشنگ دیدن بهار برید...! عجب غم کده ای شد این بهار...!